បើមិនចង់ឲ្យ “បដិវត្តន៍ក្រហម” ទទួលបានជ័យជំនៈ ប្រជាពលរដ្ឋត្រូវខំធ្វើ “បដិវត្តន៍ព៌ណបៃតង” ពិតៗ

ភ្នំពេញៈ

ដោយ៖ សេង ស៊ីដារ៉ូ

លិទ្ធផលនៃពិសោធន៍ អស់រយៈពេលដ៏យូរ នៃប្រទេស មេច ស៊ិច (Mexique) មូលធននិក (fondation) 

Rockefeller បានបញ្ជាក់ថា គេអាចផលិតស្រូវភោជសាលីបានផលក្នុងមួយហិកតាពី ០.៩តោន (ក្នុងឆ្នាំ​១៩ ៤៨) ទៅ ២,៦០តោន (ក្នុងឆ្នាំ​១៩៦៥)។

ការសិក្សារស្រាវជ្រាវ នៃវិជ្ជាស្ថាន Los Banos នៃប្រទេសហ្វលព្ពន  បានធ្វើឲ្យពូជស្រូវ IR8 ផ្តល់ផលក្នុង មួយ

ហិកតា ៦,៥ ទៅ ១០តោន នៅលើដីពិសោធន៍ខ្លះ ផលនេះអាចកើតរហូតដល់ទៅ ២០តោន។

ចំណែកពូជស្រូវ H4 និង H8 របស់ប្រទេសលង្កា (Caylan) និងពូជស្រូវ ADT នៃប្រទេសឥណ្ឌា ក៏ឲ្យផលពុំ 

តិចដែរ (in re`alite`s, avril 1978)។

នេះជាលិទ្ធផលល្អប្រពៃ នៃដើមសម័យ បដិវត្តន៍ខាងផ្នែក កសិកម្ម ដែលគេនិយមដាក់ឈ្មោះថា “បដិវត្តន៍ 

ព៌ណបៃតង” (Re`volution verle)។ ប្រសិនបើគេពុំចង់ឲ្យ “បដិវត្តន៍ក្រហម” (Re`volution Rouge) ទទួល​ជ័ជំនៈ គេត្រូវតែខំធ្វើ “បដិវត្តន៍ ព៌ណបៃតង” ឲ្យដល់ទីជំរៅបង្កើតផលមួយទ្វេរជាពីរ ឲ្យស្របនឹងពាក្យ “បដិវត្តន៍” ពិតៗ។ ក៏ប៉ុន្តែយើងពុំត្រូវភ្លេចថា ការបដិវត្តន៍នេះ ត្រូវការមូលធនយ៉ាងច្រើន សម្រាប់ផ្តល់ទឹក ជីរ និងថ្នាំ សម្រាប់សម្លាប់សត្វល្អិតចង្រៃ ហើយការចាំបាច់ គឺការចូលរួមធ្វើសហប្រតិបត្តិការ ពីសំណាក់​មហា​ជន។

យល់បល់មហាជន

ដីខ្លះអាចបង្កើតផល ដីខ្លះអាចវិនាសខូចបង់ ដោយសារស្នាដៃមនុស្ស ឬដីខ្លះទៀតក្រៀមក្រោះ អាចក្លាយទៅ 

ជាដីមានជីជាតិ វាលព៌ណត្នោត អាចប្រែទៅព៌ណបៃតង។ ទ្រឹស្តីនេះត្រឹមត្រូវល្អ តែដោយសារគិតពីប្រយោជ ន៍ផ្ទាល់ខ្លួនអ្នកចិញ្ចឹមសត្វខ្លះ បានបណ្តោយឲ្យហ្វូងសត្វ ស៊ីបំផ្លាញវាលស្មៅ បំផ្លាញរុក្ខជាតិការពារដី ហើយ មានអ្នកខ្លះទៀត បានដុតបំផ្លាញព្រៃ ដើម្បីយកផេះធ្វើជីរ ដើម្បីចាប់សត្វអណ្តើក ដែលនាំឲ្យដីប្រែក្លាយជាទី វាលឆាប់ខ្សោះជីរជាតិ។

នៅប្រទេស Rhode`sie, Se`ne`gal, Mali, Tchad។ល។ គេឃើញមានដីខូចបង់យ៉ាងច្រើន ដោយសារការ 

ចិញ្ចឹមសត្វដែលមានចំនួនច្រើនហួស (In re`alite`s, op.cit)។ ការពង្រីកដីសម្រាប់ដាំដំណាំជាកត្តាមួយ សម្រាប់ជួយបង្កើនផលិតផល តែការបណ្តោយឲ្យដីខូចបង់ ដោយសារការល្ងិតល្ងង់ ឬដោយសារការលោភ លន់របស់មនុស្ស ក៏ជាគុណវិបត្តិមួយយ៉ាងធំ ចំពោះវាសនា អនាគត របស់ប្រទេសជាតិទាំងមូល៕