តើអ្នកដឹកនាំប្រទេសជាតិ នាសម័យថ្មី អាចឆ្លើយតមនឹងសម្លេងអស់សង្ឃឹម នៃរាស្ត្រស្រេកឃ្លានក្នុ​ង​សកល​លោកឬ​ទេ​?

ភ្នំពេញៈ


ដោយ៖ សេង ស៊ីដារ៉ូ

ការអត់ឃ្លាននឹងអាចដោះស្រាយបាន លុះត្រាតែអ្នកដឹកនាំវាសនាប្រទេសជាតិនីមួយៗ ដែលមានការពិ សោធន៍​ខាងផ្នែកនយោបាយ ច្បាស់លាស់ ហ៊ានទទួលស្គាល់កំហុស មានគតិបណ្ឌិត និងឆន្ទៈហ៊ានកែទម្រង់ អង្គការរបបសង្គមចាស់ ដែលបង្កើតឲ្យមានការជិះជាន់ រវាងមនុស្ស និងមនុស្ស រវាងជាតិ និងជាតិ។

ប៉ុន្តែការអត់ឃ្លាន ជាបញ្ហាសង្គម របស់មនុស្សដ៏ពិតៗ ប្រសិនបើបញ្ហាស្រេកឃ្លា​ននេះ​​ ជាបញ្ហាសង្គម​មនុស្ស​មែននោះ មនុស្សនៅលើលោកត្រូវយល់ឃើញថា បញ្ហានេះមិនមែនដោះ​ស្រាយមិនរួចនោះទេ​ គឺវាប្រាកដជា​ដោះ​​រួច ព្រោះបញ្ហាមនុស្ស ទាល់តែមនុស្សទេ ដែលអាចដោះស្រាយបាន ពិសេស គឺអ្នកដែលតំណាងឲ្យរដ្ឋ ឬតំណាងឲ្យប្រជាពលរដ្ឋតែម្តង។

តើអារ្យធម៌មនុស្សសម័យថ្មី អាចឆ្លើយតមនឹងសម្លេងអស់សង្ឃឹមរបស់រាស្ត្រអត់ឃ្លាន ដែលរស់នៅក្នុងសលក​ លោកឬទេ?​ បើចំនួនមនុស្សលោកកាន់តែកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័ស ហើយចំណីអាហារលូតលាស់ពុំទាន់ ហេតុនេះបញ្ហាអត់ឃ្លានកាន់តែចោទជាបញ្ហាទ្វេឡើងជាលំដាប់។

ក្នុងមួយឆ្នាំៗ មនុស្សស្លាប់ដោយសារការខ្វះអាហារបរិភោគមានចំនួនពី៣០ ទៅ ៤០លាននាក់ ស្ថិតិនេះមាន ហួសចំនួនមនុស្ស ដែលបានស្លាប់ក្នុងភ្នក់ភ្លើងសង្គ្រាមសកលលោកទាំងពីរលើកទៅទៀត។
ដូច្នេះហើយ ទើបអ្នកនយោបាយ ពុំសូវមានចិត្តក្លាយហាននឹងហ៊ាននិយាយការពិត ប្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋ ថា ការអត់ឃ្លានកំពុងតែកើតមាននៅក្រោមការដឹកនាំរបស់ខ្លួន។​ ការដែលពុំដាច់ចិត្តពោលពាក្យពិត គឺកើតមក​អំពី សត្រូវរបស់គេ ចេះតែឃោសនាភាពសម្បូរណ៍សប្បាយ ចំណែកពួកគហិបតី មូលធនភាគច្រើនវិញ ពួកនេះ កាន់តែពុំហ៊ានធ្វើការវែកញែកបង្ហាញហេតុផលនៃការអត់ឃ្លានឡើយ។

ការអត់ឃ្លាននេះ នៅតែបន្តរាតត្បាត និងកំញើញទ្វីបលោកជានិច្ច ហើយសម្លេងថ្ងូរនៃមនុស្សអស់សង្ឃឹម និង​ជិវិតឥតន័យ លាន់ឮរំពងពេញផ្ទៃពិលោកយើងនេះ។​ ឃ្លាន គឺជា កង្វល់ធំបំផុតរបស់មនុស្ស​លោក តាំង​ពី​កំណ​​កំណើតផែនដីមកម្ល៉េះ។