ប្រវត្តិបំបួសដើមឈើ ទាក់ទងនឹងសម័យព្រះពុទ្ធសាសនា ហើយមានសមាជិកសហគមន៍ជាង ២០ម៉ឺននាក់ ប្រារព្ធធ្វើពិធីនេះ
ភ្នំពេញៈ
ដោយ៖ សេង ស៊ីដារ៉ូ
 |
ព្រឹទ្ធាចារ្យជំនាន់មុនក៏បានរៀបរាប់ថា ការបំបួសដើមឈើពីមុន ច្រើនយកវត្ថុចាស់ៗ ដូចជារូបព្រះពុទ្ធ យកមកបិទភ្ជាប់ទៅនឹងដើមឈើ ដែលបំបួសនោះ។ តែក៏មានតំបន់ខ្លះ យកកំទេចក្អមបែកយកមកទាក់ចងទៅនឹងមែកឈើ ដើមឈើបំបួសនោះ ដើម្បីសម្គាល់ថា ដើមឈើនោះ បានបួសរួចហើយ ម្យ៉ាងទៀតអ្នកដែលបំបួសនាគត្រូវតែមកក្រាបសំពះមុខដើមឈើបំបួសនោះ ក្នុងន័យដឹងគុណដើមឈើ ដែលមានជីវិតរស់នៅ ដូចជាមនុស្សដែរ។
ក្រោយមកទៀត ការបំបួសដើមឈើ ហាក់ពុំសូវមានការចាប់អារម្មណ៍ពីវិធីនេះឡើយ មិនយល់ពីអត្ថប្រយោជន៍ដើមឈើនោះ ហើយឃើញមានតែសហគមន៍ព្រៃឈើរុក្ខវ័ន ដែលមានទីតាំងក្នុង ខេត្តឧត្តរមានជ័យ ដែលបានរៀបចំបំបួសដើមឈើ និងក៏មានសហគមន៍ព្រៃឡង់ ដែលមានបងប្អូនជនជាតិដើមភាគតិច បានរៀបចំជារៀងរាល់ឆ្នាំមុនចូលឆ្នាំមកដល់។
លោក ហឿន សុភាព ប្រធានសហគមន៍ព្រៃឡង់ បានលើកឡើងថា រហូតមកដល់ពេលនេះ មានសមាជិកសហគមន៍ជាង២០ម៉ឺននាក់ហើយ ដោយមកពីខេត្តក្រចេះ កំពង់ធំ ព្រះវិហារ និងស្ទឹងត្រែ បានប្រារព្ធធ្វើពិធីបុណ្យបំបួសដើមឈើ ក្នុងសហគមន៍នេះ។ ការបំបួសដើមឈើនេះ ប្រារព្ធធ្វើឡើងក្នុងខែមីនា រៀងរាល់ឆ្នាំ ដែលមានសមាជិកចូលរួមជាង៣០០នាក់ ក្នុងនោះមានការសូត្រមន្ត និងយកស្បង់ជីវរមកហ៊ុំព័ទ្ធដើមឈើ។
ព្រឹទ្ធារចារ្យជំនាន់មុន ក៏បានបញ្ជាក់ដែរថា ពីដើមមក បុព្វបុរសយើងយកសម្ពារៈចាស់ៗ យកទៅទាក់នឹងមែកឈើ ជាចំណុចសម្គាល់បញ្ជាក់ថា ដើមឈើទាំងនោះ បានបំបួសរួចហើយ មិនអាចអ្នកណាអាចទៅកាប់ទន្ទ្រានបាននោះឡើយ។ ម្យ៉ាងទៀតការរៀបចំបំបួសដើមឈើនេះ ច្រើនតែធ្វើឡើងក្នុងពិធីបុណ្យមាឃបូជា និងក្នុងឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរ តែប៉ុណ្ណោះ ដោយមានការបំបួសចំនួន ២ដងក្នុង១ឆ្នាំ(ក្នុងពិធីបុណ្យមាឃបូជា និងក្នុងឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរ)៕
Post a Comment