ដី ជាភោគសម្បត្តិដ៏ធំធេង នៅលើលោក

ភ្នំពេញៈ

ដោយ៖ សេង ស៊ីដារ៉ូ 

គំនិតទុទិដ្ឋិនិយម បានចាត់ទុកថា​ ការអត់ឃ្លានជាបាតុភូតធម្មតា ដែលវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកទេសពុំទាន់​អាច

ដោះស្រាយរួច។ តែប្រសិនបើយើងពិនិត្យឲ្យបានដិតដល់ នូវផ្ទៃដីដែលបានដាំដំណាំពេលនោះ យើង​នឹង​​ដឹងច្បាស់ថា ផ្ទៃដីបង្កបង្កើនផលទាំងមូល មានទំហំតែ ៨ កោដិ ៣៧២លានហិតតាតែប៉ុណ្ណោះ ពោលគឺ ពុំដល់មួយភាគដប់​នៃផ្ទៃដី ទាំងមូលផង។

អ្នកប្រាជ្ញដ៏ច្រើន បានបញ្ជាក់ឲ្យដឹងថា សកលលោកមានសល់ទីវាលធំធេង ដែលអាចបង្កើតផលបាន មិនគួរ​

ណា​​ទុកចោលទំនេរយ៉ាងច្រើនបែបនេះសោះ។ ការធ្វើសហប្រតិបត្តិការអន្តរជាតិ និងអាចឆ្នៃដីនេះ ដើម្បីបង្កើ​ន​

ផលបន្ថែទៀត ក្នុងភូមិភាគខាងជើង ដូចជាដីដែលគ្មានជីរជាតិល្អ មានអាកាសធាតុត្រជាក់ ហេតុអ្វីពួក គេ​មិន

ព្រមអនុវត្តន៍តាមទ្រឹស្តីវិទ្យាសាស្ត្ររបស់លោក លី ស្សិនកូ (Lissenko) ពីព្រោះទ្រឹស្តីនោះ លើកឡើងថា 

ដើម្បី​ដាំដំឡូងបារាំង ស្រូវភោជសាលី ពោត បានទទួលផលដ៏ជាទីគាប់ចិត្តបាន លុះត្រាតែយើងរួមសាមគ្គី ផ្តល់គំនិតឲ្យគ្នា និងធ្វើការទំនាក់ទំនងអ្នកជំនាញផ្នែកកសិកម្ម ឬប្រទេសដែលមានភាពរីកចម្រើនផ្នែកនេះ​តែម្តង​។ ពីដើម “សាហារ៉ា” មានន័យថា វាលគ្មានជីរជាតិពណ៌ត្នោត តែឥឡូវនេះ សាហារ៉ា ប្រែក្លាយទៅជា វាលពណ៌បៃតង សម្បូរដំណាំដាំដុះ និងប្រេងកាត់។

ក្នុងពេលថ្មីៗនេះ អ្នកប្រាជ្ញបានរកឃើញអាហារមានជាតិប្រូតេអ៊ីន ដុះយ៉ាងច្រើនក្នុងទឹកសមុទ្ទ (សមុទ្រ)​

ដូចជា សារាយ (algue) ក្នុងមួយឆ្នាំៗ ប្រជាជនសៀមបានបរិភោគសត្វល្អិតម៉្យាងរស់នៅផ្ទៃទឹកសមុទ្ទ ដែល គេហៅថា ផ្លង់តុង (plancton) អស់ ៥០០០តោន៕