ក្រពះវាស្វិត គឹព្រោះតែនយោបាយមិនល្អ

ភ្នំពេញៈ


ដោយ៖ សេង ស៊ីដារ៉ូ

ពិភពលោកស្រេកឃ្លាន នៅតែជាចំណោទបញ្ហាធំធេងសម្រាប់មនុស្ស​​ គ្រប់សម័យកាល ទោះបីពិភពលោក មានភាពរីកចម្រើនយ៉ាងណាក៏ដោយ​ បញ្ហាអត់ឃ្លាននៅតែមានដដែរ គ្រាន់តែថា ប្រទេសខ្លះមានតិច ប្រទេ​ស​ខ្លះមានច្រើនតែប៉ុណ្ណោះ។

ការអត់ឃ្លាននេះ នៅតែបន្តរាតត្បាត និងកំញើញទ្វីបលោកជានិច្ច ហើយសម្លេងថ្ងូរនៃមនុស្សអ្នកសង្ឃឹម និង​ជិវិតឥតន័យ លាន់ឮរំពងពេញផ្ទៃពិលោកយើងនេះ។​ ការអត់ឃ្លានបានបង្ហាញតួអង្គប្រុសស្គមកំព្រឹង  និងតួ អង្គស្រីខ្វះឈាម ដែលកំពុងឱបក្រសោបទារក ដែលនៅសល់តែឆ្អឹង ក្មេងក្រពះស្វិត ជើងតូចឆ្មារ ពោះហើម កំបោង ប្រៀប​បានទៅនឹងរូបតុក្កតានៃវិចិត្រករ ដែលខ្វះទេពកោសល្យ។

វិនាដកម្មនេះ ពុំមែនជាទស្សនិយភាពថ្មោងថ្មីនោះទេ ដូចគុម្ពីរ និងគ្រឹស្តសាសនា ក៏បានសរសេរទុកកាល​ប្រវត្តិ នៃសម័យុគកណ្តាលក៏បានកត់ត្រាពង្សាវតារបស់ចិន ក៏បានរៀបរាប់អំពីការស្លាប់ដោយសារការអត់អា ហារ រៀបរាប់អំពីការស៊ីសំបកឈើ ស្លឹកឈើ ដើម្បីចំអែកក្រពះ។
កាលពីដើមឡើយ​ គេបាននាំគ្នាឃុបឃិត លាក់បំបិទពុំហ៊ានពោលពាក្យថា “ចង្រៃ” ឬថាស្រុកទេសកើតជម្ងឺ អាសន្នរោគ ឬជួបប្រទះទុរភក្សឡើយ។​ លុះមកដល់សម័យនេះ មនុស្សភាគច្រើន ចាប់ផ្តើមភ្ញាក់រលឹក ដឹង ឬសគល់នៃកំណើត ការអត់ឃ្លាន។

ពិភពលោកស្រេកឃ្លាន គឺចាប់ផ្តើមមាន អង្គការ សមាគមអន្តរជាតិផ្សេងៗ (ONU, FAO, OMS…) បាន បង្កើតឡើងជាបន្តបន្ទាប់ ដើម្បីឈមមុខតតាំងនឹងបញ្ហានេះ។ តើគេត្រូវប្រកាន់យកការដោះស្រាយ តាមរបៀ​ បណាខ្លះ ដើម្បីធ្វើឲ្យក្មេងច្រើនលាននាក់ ដែលខ្វះអាហារ មានការលូតលាស់ និងធាត់ធំដូចមនុស្សធម្មតា? តើគេត្រូវធ្វើយ៉ាងណា ដើម្បីឲ្យស្ត្រីមានផ្ទៃពោះប្រកបទៅដោយសុខភាពល្អបរិបូរណ៍​ មានអាហារគ្រប់គ្រាន់ដើ ម្បីចែករំលែកដល់ទារកពុំទាន់ដឹងក្តី ហើយកំពុងតែត្រៀមខ្លួនរង់ចាំដល់ថ្ងៃកំណើត នៃសេរីភាពរបស់ខ្លួន? តើ​គេត្រូវធ្វើយ៉ាងណាទៀត ដើម្បីជួយស្រោចស្រង់ដល់អ្នកទទួលរងគ្រោះ ដោយសារជម្ងឺឆ្លង និងភាពអាសន្ន ផ្សេងៗ? តើគេត្រូវរកវិធីណា ដើម្បីដោះស្រាយការត្រូវការរបស់មនុស្ស?

ចំពោះសំនួរនេះ​ អ្នកប្រាជ្ញវិជ្ជា ពេទ្យវិជ្ជាជីវសាស្ត្រ បានវែកញែកបង្ហាញឲ្យយើងដឹងថា អាហារសំខាន់សម្រាប់ មនុស្ស ព្រោះវាជាជាតិប្រូតេអ៊ីន កាល់ស្យូម ជាតិដែក វីតាមីន អ្នកប្រាជ្ញសង្គមវិជ្ជា អ្នកប្រាជ្ញជតិពន្ធវិទ្យា បាន ខំស្រាវជ្រាវបង្ហាញផលអាក្រាក់ នៃជំនឿទំនៀមទំលាប់ និងផលវិបត្តិនៃការអត់ឃ្លាន ដែលកើតមានក្នុង​សង្គមមនុស្ស។ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ បច្ចេកទេស​ និងអ្នកសេដ្ឋសាស្ត្រ ខំបង្កើត​ និងរិះរកស្នៀតថ្មី ដើម្បីធ្វើឲ្យផល រីកច្រើន។

អ្នកនយោបាយ ធ្វើជាភិថុតិ ពុំសូវមានចិត្តក្លាយហាននឹងហ៊ាននិយាយការពិត ប្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋ ថា ការអត់ ឃ្លានកំពុងតែកើតមាននៅក្រោមការដឹកនាំរបស់ខ្លួន។​ ការដែលពុំដាច់ចិត្តពោលពាក្យពិត គឺកើតមកអំពី សត្រូវរបស់គេ ចេះតែឃោសនាភាពសម្បូរណ៍សប្បាយ ចំណែកពួកគហិបតី មូលធនភាគច្រើនវិញ ពួកនេះ កាន់តែពុំហ៊ានធ្វើការវែកញែកបង្ហាញហេតុផលនៃការអត់ឃ្លានឡើយ។