សតវត្សរ៍ទី១៦ ប្រាសាទអង្គរវត្ត
«វត្តជេតពន»មានឈ្មោះច្រើន និងជាទីគោរពព្រះពុទ្ធសាសនា
ខេត្តសៀមរាបៈ
ដោយ៖ សេង ស៊ីដារ៉ូ
យោងតាមឯកសារ បានបញ្ជាក់ថា
ប្រាសាទអង្គរវត្ត មានឈ្មោះហៅច្រើន ក្នុងកំលុងសតវត្សរ៍ទី១៦ និងជាក្រុង
នៃទីស្ថានគោរពប្រតិបត្តិព្រះពុទ្ធសាសនាផងដែរ។
រាជព្រះបាទសូយ៌្យវម៌្មទី២
គោរពព្រហ្មញ្ញសាសនានិកាយវិស្ណុ មានមរណនាមថា «ព្រះបាទកម្រតេងអញបរម
វិស្ណុលោក» តាមសិលាចារឹកប្រាសាទអង្គរវត្ត k.298 សតវត្សរ៍ទី១២។
ការចងចាំឈ្មោះ បរមវិស្ណុលោក រហូតដល់សតវត្សរ៍ទី១៦ ប៉ុន្តែសំណេរក្លាយជា
មហាពិស្ណុលោក ក្នុងសិលាចារឹកប្រាសាទអង្គរវត្តk.296 និងឈ្មោះនគរវត្រ k.303-N08។
សិលាចារឹកភ្នំគូលែន
(សៀមរាប) k.1006 ចុះកាលបរិច្ឆេទឆ្នាំ១៥៨០ គ.ស
រៀបរាប់ពីព្រះសង្ឃព្រះនាម ព្រះ
រាជមន្នី មានឋានៈខ្ពស់និមន្តមកពីក្រុងអយុធ្យា ពីមុនជារបស់ខ្មែរ
ឥឡូវជារបស់(សៀម) បានហៅប្រាសាទអង្គរវត្តថា«វត្តជេតពន»។
នៅសតវត្សរ៍ទី១៧
អ្នកដើរធម្មយាត្រាជនជាតិជប៉ុនឈ្មោះ កិនរីយ៉ូ ស៊ីម៉ាណូ ( kenryo Shimano ) មកពីទី
ក្រុង ណាហ្គាសាគី (ជប៉ុន) ជាអ្នកបកប្រែភាសាផង បានគូរប្លង់ប្រាសាទអង្គរវត្ត
ក៏ប៉ុន្តែហៅបានប្រាសាទនេះថា វិហារជេតពន (ពាក្យក្លាយមកអំពី «ជេតវន») ជេត ជាព្រះនាមព្រះរាជកុមារ + វន/ពន មានន័យថាព្រៃ(ជាឈ្មោះអារាមធំ ក្នុងពុទ្ធសម័យ នៅជិតក្រុងសាវត្ថី ក្នុងដែនកោសល្យ
ដែលអនាថបណ្ឌិតមហាសេដ្ឋី សុទត្ត ជាវដីពីព្រះអង្គម្ចាស់ជេត ដើម្បីកសាងវត្ត
ហើយវេរចំពោះព្រះភិក្ខុសង្ឃមានព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ជាប្រធានហើយក្លាយថា«ជេតពន/វន») ជាការយល់ច្រឡំព្រោះថា
វត្តនេះនៅប្រទេសឥណ្ឌាសព្វថ្ងៃ។ ព្រះពុទ្ធសាសនាហិនយាននាំមកពីប្រទេសស្រីលង្កា
ធ្វើឲ្យមានរបត់ប្តូរជំនឿសាសនា និងបានបង្កើតវត្តអារាមសម្រាប់ព្រះសង្ឃ នៅក្បែរប្រាសាទ
នៅសតវត្សរ៍ទី១៦មកម៉្លេះ។ ដូច្នេះហើយទើបពាក្យ អង្គរវត្ត (អង្គរវត្តក្នុងសំណេរសិលាចារឹកខាងលើ)
ដោយពាក្យ «អង្គរ» ក្លាយពីនគរ (ន)
(បា/សំ) មានន័យថា «បុរីឬកុ្រង» ចំណែក
វត្ត(ន) , (បា/សំ) មានន័យថា « ការប្រតិបត្តិ,
ការកាន់សីលធម៌, សណ្តាប់ធ្នាប់»។
សរុបមក ពាក្យអង្គរវត្ត
មានន័យថា ក្រុងនៃទីស្ថានគោរពប្រតិបត្តិព្រះពុទ្ធសាសនា ចំណែកប្រជាជននៅខេត្តសៀមរាបហៅថា
ប្រាសាទអង្គរវត្ត ឬអង្គរតូច ព្រោះគេគិតថាផ្ទៃដីប្រាសាទអង្គរវត្ត (១,៣គម១,៥គម) តូចជាងវិសាលភាពអង្គរធំ (៣គម៣គម)។
ពីដើម ប្រាសាទអង្គរវត្តស្ថិតនៅក្នុងទីក្រុងបុរាណឈ្មោះ
យសោធរបុរៈ (មានន័យថា ក្រុងដ៏ល្បីល្បាញ និង
ស្រស់ប្រឹមប្រិយ៍) តាមសិលាចារឹកជាច្រើននៅសម័យអង្គរ
(សតវត្សរ៍ទី៩-១៣
)ក្រោយមកបានប្តូរឈ្មោះថា
អង្គរឥន្ទិប្រាស្ស ក្នុងសិលាចារឹក K.302,N08
របស់អកហ្លួងចក្រីឥន្សែងចារ នៅប្រាសាទអង្គរវត្ត ឆ្នាំ១៥៤៧
សក (១៦២៦គស)
សតវត្សរ៍ទី១៦។
ពាក្យ ឥន្ទិប្រាស្ស(ឥន្ទប្រ័ស្ថ) ក្លាយជាឈ្មោះវត្តអង្គរខាងជើង និងវត្តអង្គរខាងត្បូងសព្វថ្ងៃ
ឥន្ទបត្តបុរី (ទីក្រុងធំ
ឬរបស់ព្រះឥន្ទ) មានន័យថា ដូចពាក្យ មហានគរ
(ទីក្រុងធំ)ដែរ។ មុនការអភិរក្សប្រាសាទ អង្គរវត្តដោយជនជាតិបារាំង
វត្តឥន្ទបត្តបុរី នេះ ស្ថិតនៅក្បែរក្តារបែន ជាសំណង់ឈើចាប់តាំងពីសម័យកណ្តាល អ្នកអភិរក្សជនជាតិបារាំង
បានឲ្យព្រះសង្ឃរើវត្តទាំងនេះចេញ៕
Post a Comment